Den Haag - Berlijn met de European Sleeper
 

In de eerste week dat de European Sleeper van start ging, ben ik met deze nachttrein naar Berlijn gereisd. Deels uit nieuwsgierigheid, maar vooral omdat ik dan ‘s ochtends vroeg al in Berlijn kon zijn en gelijk verder kon reizen naar mijn eindbestemming Anklam. Daar arriveerde ik om 11 uur en had ik nog een hele fietsdag voor me. Was ik met de intercity naar Berlijn gegaan, dan had me dat minder geld gekost, maar had ik er wel een hele fietsdag voor op moeten offeren.
Een ander voordeel is dat de European Sleeper ook in Den Haag stopt, voor mij slechts 15 km van huis. Voor de intercity naar Berlijn had ik eerst naar Amsterdam moeten reizen en daar een ruime overstapmarge moeten hanteren om die intercity ook bij een onverwachte vertraging nog te kunnen halen.

De European Sleeper rolt met weinig vertraging Den Haag HS binnen. Wel loopt deze vertraging hier snel op. Terwijl ik over het perron loop, zie ik waarom: enkele mannen in reflecterende hesjes verrichten met zwaar gereedschap nog enkele last minute reparaties onder de wagons.
 
 
‘Je hebt alle tijd’, zegt het treinpersoneel als blijkt dat de fietsenwagon helemaal achterin is en mijn slaapplaats zich helemaal voor in de trein bevindt. Gelukkig helpt iemand van de crew met het dragen van een fietstas en het openen van de vele stroef lopende schuif- en klapdeuren tussen de wagons.
 

 
Het materieel stamt volgens de dienstdoende stewart uit de jaren 50, net als ikzelf. Dat zal wel niet voor de wagon met fietsenrekken gelden, want die had je toen nog niet. Mijn couchette blijkt een luxe afdankertje van de SNCF te zijn.
 

 
De stewart is heel vriendelijk, maar wel een beetje warrig. Hij dacht dat ik pas in Amsterdam aan zou monsteren en samen met iemand anders zou reizen. Even later ontdekt hij dat hij de passagierslijst niet goed gelezen heeft. Zodra de trein gaat rijden, ontfermt hij zich over de intercom. Dan blijkt dat hij nog flink moet oefenen op de Duitse versie van de drietalige begroetingstekst. Uitspraak, lidwoorden, naamvallen en vertaalwijzen getuigen wel van een rijke fantasie.

Het dichtstbijzijnde toilet dat werkt, is twee wagons verderop. Gelukkig beschik ik nog over een royale lavabo met stromend water, die ik met niemand hoef te delen: dus de deur gaat vannacht op slot en ik bepaal zelf hoe de beschikbare voorzieningen benut gaan worden ;-)
 

Na het oponthoud in Den Haag neemt de vertraging niet meer noemenswaardig toe. Ik val in slaap, maar word regelmatig weer wakker door gerammel van de trein en het spontaan openschieten van de rolgordijnen. Pas als ik ze met een rotgang weer omlaag heb getrokken, blijven ze de rest van de nacht dicht. En dankzij mijn op maat gemaakte oordoppen heb ik ook van het gerammel geen last meer.

Tegen half negen ben ik in Berlijn, waar ik net genoeg tijd heb om over te stappen en online een fietskaartje aan te schaffen. Voor de rest van de reis heb ik vanaf vandaag (1 juni) een Deutschlandticket geactiveerd, dat de hele maand geldig blijft. Elf dagen later ga ik dit ook voor de terugreis van Brandenburg naar Nederland gebruiken.

 
(Dit reisverslag heeft eerder op het wereldfietserforum gestaan)