Fietsvriendentocht juli 2020
 
 

Na een mooie slingertocht langs jaagpaden, een korte maar uitdagende dijkbeklimming bij Vlaardingen en een rondje om de kerk van Maasland bereiken we zaterdagmiddag Maassluis

 

Met mondkapjes op nemen we de pont naar Rozenburg. Daar doen enkelen van ons boodschappen voor de lunch. Anderen maken kennis met een oude dame die ons aanraadt om de muziektent in Abbenbroek, waar ze vroeger heeft gewoond, te gaan zien

Ik was er nog nooit geweest en het is zeker een ommetje waard. Deze muziektent in een oude havenkom laat zich beter bewonderen dan de Doornroosjeruïne van Heenvliet (zie hier), die verscholen bleef achter een hermetisch gesloten hek en een dikke haag

Ook worden we verrast door een fraaie loodgietsersuitvoering van Manneken Pis
Zou deze plek al eens zijn vereerd met een bezoek van het Manneken-Pis-broederschap uit Geraardsbergen, dat we tijdens de Hemelvaarttocht in 2010 aantroffen?

's Avonds fietsen we een rondje naar de Beninger Slikken: nieuwe natuur die tot stand is gekomen door de voormalige Beningerwaard te ontpolderen en deze samen te voegen met de buitendijkse gorzen (kwelders) die hier voor de afsluiting van het Haringvliet al lagen. Sinds het op een kier zetten van de Haringvlietsluizen in 2019 liggen deze slikken in het overgangsgebied van zout naar zoet water, wat aantrekkelijk is voor zeldzame vogelsoorten die hier vroeger veel voorkwamen. Al zien we hier nu vooral heel veel ganzen, net als in andere natte delen van Nederland

 
 
Zondag hebben we na de koffie in Oud-Beijerland een minicruise met mondkapjes over het Spui en de Oude Maas naar Rhoon...
 
Tijdens de boottocht zien we een glimp van de skyline van Spijnenisse, waar ik vorige zomer vanuit Zeeland met een instortend achterwiel de metro in ben gevlucht (zie dit topic op het WF-forum). Hier denk ik even aan een uitspraak van reisjournalist Harri Theirlynck in het laatste nummer van tijdschrift De Wereldfietser, onder het kopje '2020 wordt verschrikkelijk': "... geef nou maar toe: Bali is toch leuker dan Spijkenisse." Ik vraag me af of hij hier ooit gefietst heeft. Voor mij is alleen al de temperatuur hier vandaag een stuk aangenamer dan die op het tropische Bali moet zijn
Even later wijst Willem ons de plek waar de Barendrechtse brug heeft gelegen (zie hier)
Weer een mondkapjespont verder belanden we in Kinderdijk, waar Willem en ik het geijkte plaatje schieten
Dan passeren we de Schoonenburger heuvel: dit is een rivierduin, ook wel 'donk' genaamd, dat in de laatste ijstijd door de wind is gevormd uit het zand dat hier toen door snelstromende rivieren werd achtergelaten (zie hier). Uiteindelijk werd dit duin zo hoog, dat het nog altijd enkele meters uitsteekt boven het pakket veen en rivierklei dat hier later is ontstaan. Bijzonder aan deze donk is, dat er niets op gebouwd is. Enkele kilometers oostwaarts rijden we door de buurtschap 'De Donk', waarvan de naam al verraadt waarom we daar enkele meters moeten klimmen
Maandag lunchen we aan de Meije, vlakbij een markante watertoren, beter bekend als 'Pietje Potlood'. Opvallend vind ik de gelijkenis met de Ierse Vredestoren bij het Vlaamse stadje Mesen aan de frontlijnroute
 
Corrie wacht ons op bij de toren en maakt van iedereen een actiefoto. Alleen Joppe ontbreekt, omdat hij een dag eerder al terug naar huis moest
 
 
 
 
 
 
Nadat Willem bij De Hoef afscheid heeft genomen en voordat Corrie en ik in Amstelveen afhaken, is er in Uithoorn nog een ijsstop